Negende week, Frankrijk uit
9 juni 2015 - Pamplona, Spanje
De laatste dagen Frankrijk. Woensdag afscheid genomen van de Ierse familie. Lieve mensen waar ik veel plezier mee gehad heb. We namen afscheid in Dax, zij gingen een dagje naar Lourdes, ik ging door. De vcolgende dag was de langste etappe van de week en dat viel nou ook nog net op de warmste dag van de week. Zeker naar het eind was het echt afzien. Toen ik uiteindelijk in Garris aan kwam bleek er geen plaats te zijn voor me en moest ik doorlopen naar Saint Palais. Ik kreeg het te horen in het volle, en enige hotel van Garris. Ik baalde erg. Wat ik nooit doe is een biertje drinken als ik nog moet lopen maar nu, met die hitte kon ik het niet laten. Het smaakte geweldig maar wat overbleef was toch dat ik zo'n drie km moest lopen. Opeens komt er een vrouw in het hotel. De eigenaresse van de zaak vroeg aan haar of ze geen plek had voor een pelgrim maar zij zat ook vol. Wel kon ze maar naar /saint Palais brengen omdat ze haar dochter daar op moest halen van school. Ik blij en ben direct bij haar in de auto gesprongen. Saint Palais lag op de route van de volgende dag dus dat scheelde ook weer 3 km. De volgende dag was ik daardoor al om 11 uur in Obstibat, de voorlaatste plaats van de route. De slaapplaatsen gingen pas om 14.30 open dus ik moest lang wachten. Opeens komt Miriam aanlopen, het Duitse de meisje dat ik al vaker was tegengekomen. Ik vroeg haar of ze in Obstibat bleef maar ze wilde doorlopen naar Saint Jean Pied de Port. Ik besloot mee te gaan waardoor ik een vrije dag had in Saint Jean etc. De plaats stelt niet zo heel veel voor, Valkenburg moet je aan denken. Veel lopers die daar aankomen. Zondag ben ik dan Frankrijk uitgelopen. Ik dacht dat ik snel na Saint Jean etc in Spanje zou lopen maar dat viel tegen. Ik denk dat Spanje zo'n 16 km na vertrek begon. We werden Frankrijk wel uitgetrapt, wat een enorme klim kregen we al snel voor onze kiezen, het was bijna niet te doen. Wel ontmoette ik al direct erg veel mensen en was de sfeer vrolijk en sociaal. Toen de fontein in beeld kwam die de grens markeert was ik erg blij. Heerlijkm om Spaans om je heen te horen praten en niet alleen meer Franse pelgrims tegen te komen die amper met je kunnen praten maar ook Amerikanen, Engelsen, Ieren, Koreanen etc. De hele wereld kom je tegen. Morgen het Spaamse deel.
Bon Camino, Paul
Gelukkig voor jou ben je nu in Spanje het land van de Rioja!
Je begrijpt dat je niet de enige bent, die het warm heeft en naar boven lopen vermoeiend vind. Het was wel al de tweede keer geloof ik dat je aan het bier ging terwijl je nog verder moest.
Hoe is het eten eigenlijk onderweg, maak je een lunchpakket of ga je eten onderweg.
Ik zit inmiddels in Sitges, en heb het gevoel dat je in de buurt bent, dat is leuk ik denk dus veel aan je.
Gelukkig dat je zoveel leuke mensen tegenkomt, en ik krijg niet de indruk dat je veel van die rkk types of van die zwakko's ontmoet zoals bij de vierdaagse.
Dat stelt mij gerust omdat je nooit weet hoe iemand terugkomt na zo'n indringende tocht.
Ik vertelde een kennis van die vrouw die ik op tv gezien had die de tocht andersom liep terug naar nederland, die geloofde het eerst niet omdat ze had begrepen dat ze achterstevoren liep.
Nou ik wens je veel plezier en sterkte, en pas op voor de stroomdraden die hebben ze in Spanje ook.
Lieve groet,
Karl
Wat een leuk verschil in je berichtjes tussen de eerste week en deze, gegroeid van een loper, die nog diverse beren op zijn weg voorziet, naar een die het gewoon doet, het neemt zoals het valt en tegenslag (tot in de vorm van electroshocks van het schrikdraad waar je in viel) en meevallers incasseert alsof die er gewoon bij horen.
Je wekelijkse verslag is steeds leuk om te lezen. We zullen het nog missen als je straks het doel hebt bereikt.
Nog veel plezier met de laatste paar km's. Je kunt Santiago al bijna zien. Geniet nog van de ontmoetingen, het Spaans en het landschap.
Hartelijke groet uit Rdam