Dag 15 en 16, Santiago de Compostela

TToen ik gisterochtend wakker werd was het geen kwestie van opstaan want voorwaarts maar kon ik nog even blijven liggen ik hoefde niet meer voorwaarts. Opgestaan en mijn rugzak gepakt. Ik zat in een klein, eenvoudig pension en daar moest ik weer weg naar het appartement dat ik  voor twee dagen geboekt had. Twee hele dagen in Santiago, wat een luxe. Ik mocht mijn rugzak in het pension achterlaten tot ‘smiddags. Ik liep naar buiten en bedacht me dat ik wel een eind wilde lopen, gewoon om af te kicken. Ik ben naar een groot winkelcentrum gegaan (ben ik gek op) en heb daar wat rondgekeken. Vervolgens naar een ander centrum, beiden lagen een eind buiten de stad. Wat is leuker dan je eindbestemming bereiken? Deze twee keer bereiken. Weer zag ik van ver weg de kathedraal. Toen ik weer terug was had ik bijna drie uur gelopen. Ik had nog tijd om mijn compostela te halen, de oorkonde die je krijgt als je een camino hebt gelopen. Vier en een half jaar geleden ging dat vrij eenvoudig, nu was het bureaucratischer. Je kunt ‘sochtends in de rij gaan staan voor een nummertje en dan kun je in de loop van de dag terugkomen om de compostela op te halen. Ik denk niet dat ik het ga doen. Ik trof daar de Schotse moeder en dochter. Moeder was erg boos over de gang van zaken daar. We hebben het maar weggelachen en er een biertje op gedronken. Tijdens dat biertje werd ze weer erg boos over de brexit waar ze fel tegenstander van is (dochter ook). We hebben er erg om moeten lachen na een flinke uitbarsting van haar. Om vier uur naar mijn nieuwe onderkomen gegaan, een heel lieve, gloednieuwe studio, met zorg ingericht en lekker rustig. Vandaag heb ik niet veel bijzonders gedaan. Door de stad gelopen, wat lekkere dingen gekocht voor thuis, museum in, museum uit. Wat ik erg mooi vond was een winkel met prachtig aardewerk in de hoofdkleuren wit en blauw. Kijk zelf eens op http://www.sargadelos.com. Trouwens, het museum van de kathedraal is ook prachtig. Santiago is een mooie stad, tenminste dat oude deel. Dat is niet zo groot, een dag en je hebt het wel gezien. Qua toeristendrukte lijkt het erg op Amsterdam alleen rugzakken i.p.v. rolkoffers. Als je niet allergisch bent voor miljoenen pelgrims met hun vreselijke kleding (m/v), hun tikkende wandelstokken en rugzakken, duizenden souvenirwinkeltjes en restaurants met vaak niet al te best eten zou ik de stad zeker een keer bezoeken. Wat me erg opviel waren de vele bedelaars (m/v) die op hun knieën, hoofd gebogen en bekertje hoog langs de straten zitten. Sommigen zo nederig dat je bijna verwacht dat ze onder de tegel kruipen waar ze op zitten. 

Het zit er op. Zo ga ik mijn rugzak pakken want morgenochtend om vijf uur moet ik op het vliegveld zijn, om zeven uur vertrek ik. Ik heb een geweldige tijd gehad, een aantal leuke mensen ontmoet. Blijvende vriendschappen zijn er niet uit voort gevloeid maar dat hoeft ook niet. Het feit dat je na een zware wandeldag even je ei kwijt kon of in een herberg kon lachen samen is voldoende. Elke dag was weer anders en bracht me naar nieuwe bestemmingen. Dat ging langzaam maar dat maakt het wandelen juist zo prettig. Ik heb enorm geluk gehad met het weer, een paar dagen was het zeer warm, een dag regen en de laatste twee wandeldagen was het bewolkt. Op de hete dagen na was de temperatuur prima. 

Tot slot wil ik jullie vooral danken voor het lezen van mijn verhaaltjes en voor de geweldige reacties die ik heb ontvangen. Zo’n lijntje met het thuisfront vond ik erg belangrijk. Peter belde natuurlijk dagelijks maar jullie waren ook erg aanwezig. Muchas gracias.

Paul