Dag 4, wandeling Ramsey

24 april

eerst eens even wat andere zaken:

het hotel. Ik heb dit hotel al een tijd geleden geboekt, doodgewoon omdat het niet zo duur is en redelijk centraal gelegen. Mijn eerste plan was om een rondreis te boeken, een dag of drie op de ene plek, dan door naar een volgende plek en dan nog een plek. Er over nadenkend besloot ik toch maar op een plaats te blijven, zeker toen ik las dat het openbaar vervoer op Man uitstekend is. Ik kon gewoon van de ene plek naar  de andere gaan en dan later op de dag weer terug komen naar mijn oorspronkelijke plaats. Dat heb ik dus gedaan, een hotel geboekt in Douglas en van daaruit met de bus (ik kocht zo’n weekkaart). Het hotel dat ik heb heet zeer toepasselijk The Edelweiss hotel. De naam komt waarschijnlijk van het feit dat het in de wijk Klein Zwitserland ligt. Het is geen groot hotel, gemiddeld geprijsd. Mijn kamer ligt op de vierde etage en kijk uit op zee. Het is een rustig hotel. Zelfs nu met een groep fietsers en een groep wandelaars is het erg stil ik slaap hier als een blok. 

Het weer. Ik vreesde voor niet al te best weer, een beetje zoals in Nederland. Dat valt tot nu reuze mee. Alleen op zondag heb ik aan het eind van de wandeling een gierig buitje over me heen gekregen, ik werd er amper nat van. De temperatuur kon beter maar ach, de zon schijnt en het is droog. 

Vandaag dus naar Ramsey een plaats in het noorden van het eiland. Ik ging met de elektrische tram. Het station is om de hoek van het hotel. De tram is oorspronkelijk een vaste lijndienst op het eiland maar inmiddels gedegradeerd tot een toeristisch iets. Ik kon wel gewoon met mijn weekkaart reizen. Volgens mij zijn de mensen die de trein besturen/onderhouden allemaal vrijwilligers. Verwacht geen hoge snelheden, de heenreis duurde anderhalf uur (een afstand van ca 25 km), het rammelde, piepte en kraakte dat het een lieve lust was. Maar ach, het heeft wel wat. De uitzichten zijn prachtig. Aangekomen in Ramsey was ik zo’n 150 meter van de start van mijn wandeling verwijderd. Zelfs met mijn richtinggevoel had ik het begin snel gevonden. De wandeling was prachtig, eerst een stuk door de buitenwijken van de stad en daarna door prachtig boerenland. Zie de foto’s maar. Toen ik terugkwam stond de tram terug al klaar. Om half vijf was ik weer in Douglas. Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet. Je hoort het van me

tot morgen