Dag twee, Douglas-Peel

Vandaag een beetje andere dag dan gisteren. Gisteren maakte ik een wandeling zoals ik er meer hoop te maken in. Deze vakantie,  mooie natuur, leuke mensen ontmoeten. Toch wilde ik eens kijken wat ik nog kon qua wandelen, kijken wat ik nog leuk vond om te doen. Ook wilde ik graag op een snelle manier zien wat het eiland Man me nog zou brengen qua natuur. Vandaar dat ik vandaag besloot het eiland te kruisen, van oost (Douglas) naar west (Peel), een afstand van zo’n 20 km. Tijdens mijn vorige tocht (vanaf Salamanca, in 2022) was ik er al achter gekomen dat 20 km toch mijn max was. Ik begon om 10 uur vanochtend, googlemaps gaf aan dat ik er zo’n 4 uur over zou doen. Mezelf kennende gaf ik het meer 6 uur. Dat laatste klopte ook. Om 16.00 uur kwam ik in Peel aan. Dat bracht me op de eerste verandering. Ik rust vaker, wel korter dan voorheen maar vaker. Ik ga even zitten, kijk op googlemaps waar ik nu weer zit of wat ik kan verwachten. Op de stukken tussen twee pauzes in loop ik wel steviger door. Maar het stond wel weer vast, 20 km is mijn max. Toen ik in Peel aankwam stond de bus naar Douglas al klaar. Daar ben ik gelijk ingestapt want ik had het wel gehad. Een andere overweging om deze lange route vandaag te nemen was dat ik nu het hele eiland van oost naar west kon doorkruizen. Daardoor kon ik zien hoe de omgeving was. Nou, die is dus prachtig. Heuvelachtig en vooral heel groen. Dan. Moest ik wel buiten de weg kijken want die was uitgesproken saai, 20 km autoweg. Dat gaan we dus niet meer doen. Om half vijf stapte ik weer uit in Douglas. Ik was in het centrum dus daar ook maar doorheengewandeld. Ik vond een erg leuke wijnwinkel waar ik even binnen ben geweest. In de ene helft kon je wijn kopen en in de andere helft kon je een fles kopen en daar opdrinken met hapjes er bij. Een prima concept, ze hadden ook een erg groot assortiment. Nog even wat rondgewinkeld en de trip besloten bij de chinees.

Tot morgen