De derde week
24 april 2015 - Saint-Quentin, Frankrijk
Ik weet niet hoe ik de komende dagen met internet zit dus schrijf ik nu maar alvast. Ik ben vandaag in Saint Quentin aangekomen, niet de gevangenis San Quentin waar Johnny Cash zijn concert gaf in de 60er jaren maar de Franse stad. Een aardige stad met een belachelijk grote kathedraal die op een heuvel is gebouwd. De kerk was nog open, ik ben er even rond gaan kijken en heb er gelijk maar weer eens een stempel gehaald. Zo rijk als de kerk was zo sober de stempel. Voor ik verder ga eerst even dit. Ik krijg erg veel reacties op mijn verhalen en daar wil ik jullie heel hartelijk voor danken. Het doet me ontzettend goed om te lezen hoe mensen met me meeleven/meelopen/mee genieten. Er worden ook wel vragen gesteld maar ik kan niet op alles antwoord geven, hoe graag ik het ook zou willen; de meest voorkomende vraag is wel of er geen kaart gemaakt kan worden van de route. Ik zou het heel graag willen maar kluns als ik ben op een computer, dat gaat me nooit lukken. Om het een beetje goed te maken zal ik aan het eind een lijst zetten van plaatsen waar ik doorheen gelopen heb dan wel geslapen. Maandag ben ik, na een belachelijk lange wandeling zondag in Valenciennes wakker geworden. In plaats van een vrije dag kreeg ik opeens twee vrije dagen in die stad. Een aardige plaats met redelijk wat oudheid maar, zoals ik las, ook veel platgebombardeerd in de tweede wereldoorlog. Wat ze daar voor in de plaats hebben gezet zal de schoonheidsprijs nooit winnen. Ik heb er wart rondgelopen en er vooral goed uitgerust. Ik beheers het Frans niet en mis dat nu wel een beetje. Misschien moet ik maar eens een cursus gaan doen als ik terug ben, mosterd na de maaltijd maar het houdt me ook van de straat. Wel roep ik tegen alle mensen/honden/katten die ik tegen kom heel hard "bonjour" om me toch niet helemaal te vervreemden van mijn omgeving. Iedereen groet vriendelijk terug dus ik hoor er wel een beetje bij gelukkig.Omdat ik geen routeboekje heb kunnen vinden van het stuk tot aan Saint Quentin moest ik het met twee stafkaarten doen. Die hebben uitstekend dienst gedaan maar gaven niet de wandelroutes aan. Gevolg, ik heb drie dagen langs een b-weg gelopen met allemaal auto's die langs me heen raasden. Die wegen lopen altijd iets bol waardoor ik na een tijd behoorlijk last ging krijgen van mijn rechterknie. Een stukje achteruit lopen wil wel helpen maar is tegelijkertijd levensgevaarlijk omdat je dan de auto's niet aan ziet komen. Aan de overkant lopen gaat om dezelfde reden niet, je wordt dan ingehaald door de auto's van achteren. Op een bepaald moment had ik zo'n last van mijn knie dat ik toch maar aan de overkant ben gaan lopen met als gevolg dat ik na vijftig meter niets meer voelde. Vandaag heb ik prima gelopen, minder op bolle wegen. Het weer is geweldig, al 12 dagen zon. Ik heb begrepen dat het morgen minder gaat worden, bewolkt en buien. Ik wacht af. De stemming zit er nog steeds goed in. Natuurlijk zijn er momenten dat ik even inzak, dat ik denk waar ik aan begonnen ben. Dat ik Peter mis, Lola, iedereen om me heen, maar dat gaat over. Het lopen bevalt me, ik zie de prachtigste landschappen om me heen en ik kom erg tot rust. Vooral dat laatste is goed te merken, opeens kan ik zo,maar een kwartier langs de weg zitten zonder me gehaast te voelen of te vinden dat ik door moet gaan. Heerlijk is dat. Morgen ga ik verder richting Parijs, dat is van hoier nog zo'n 120 km, daar mag ik 7 dagen over doen. Een makkie dus. Zaterdag komt Peter voor een weekend over, heerlijk.
Zo, en dan nu de plaatsen waar ik geweest ben vanaf het begin van mijnn tocht. Het zijn plaatsen waar ik doorgekomen ben dan wel geslapen heb:
Haarlem (start, 6 april)
Lisse
Den Haag
Roterdam
Briele
Goedereede
Renesse
Middelburg
Breskens
IJzendijke
Sluis
Belgie (13 april)
Brugge
Veldegem
Roeselare
Menen
Tombroeck (taalgrens)
Doornik/Tournai
Frankrijk (19 april)
Hergnies
Sebourg
Valenciennes
Solesmes
Le Cateau-Cambresies
Bohain-en-Vermandois
Fresnoy-le-Grand
Saint Quentin
Ik zal elke keer een aanvulling geven
liefs, Magda
Wat goed dat het zo fijn ver- loopt.
Je t'aime moi non plus, doet het bij iedereen altijd goed .
https://www.google.com/maps/d/edit?mid=zPC6qMLn_ccE.kSl2x-QWndrI
Dat van die bolle wegen herken ik erg van Franse wandelingen, hopelijk hierna weer meer wandelvriendelijke paden voor jou. En erg mooi nieuws dat je rust voelt en minder haast. Ga zo door!
http://goo.gl/8U9PVH
Als jij rustig doorloopt, zal ik hem bijhouden tot aan Santiago!
Zo te lezen gaat alles voorspoedig, Parijs is al bijna te zien ... voor de volgers de volgende link geeft o.a de route door La Douce France .. ik weet niet of jij er wat mee kunt ..
https://www.santiago.nl/lopen-vanuit-frankrijk?goto=Frankrijk&minzoom=4
Succes A&J
Fantastisch man om het allemaal te volgen en heerlijk dat je iets hebt om naar uit te kijken.
Uiteraard zul je zeker je momentjes hebben maar dit zijn " de kersen op de taart"
Heb me hierin absoluut nooit mee bezig gehouden maar heb er heel veel waardering voor dat je je eigen gevoel volgt en er dan ook helemaal voor gaat.
RESPECT!! mijn buurtman-vriend.
Wat leuk en mooi om te lezen. Je beschrijft het zo goed dat ik het voor me zie. Zou graag een stuk meelopen. Heerlijk de vrijheid , het avontuur.
Paul: geniet: op naar Parijs!
Lieve groet, Annette
Lieve groet,
Louisr
Probeer lekker in die kleine pensions te eten simpel en O zo lekker.Dikke kus ben O zo trots op jouw geweldig dat je dit doet Paul.
Liefs Marc
Wat heerlijk voor je die suporterschare, ik sluit me graag aan.
Ik had nooit gedacht dat je ' groot looptocht' zo goed te volgen is, iedereen lijkt mee te lopen.
Ik hoop dat het voorlopig zo voorspoedig zal blijven gaan, luister je onderweg nog naar muziek?
Nou nog even en Peter komt je verzorgen.
Lieve groet, Karl
Troost je met wat ik dus altijd heb: ik kan wel iets vragen in het Frans, maar versta het antwoord niet… franse dialecten zijn niet te doen, (vind ik)
Liefs, Astrid en Peter
Wat een geweldige start. Ik vind het zo spannend klinken om dit in je eentje te doen. Wij zijn in 2008 van Amsterdam naar Italie gefietst maar dat is veel makkelijker met z'n tweeen. Maar daardoor herken ik wel sommige dingen die je schrijft: het onthaasten, het genieten van de omgeving en de waardering voor gewone dingen als je bed! En natuurlijk ook die gevoelens van waar ben ik aan begonnen. Je schijft trouwens heel fijn.
Veel plezier in Parijs samen.
Je loopt nu zo lekker, je kan best 30 kilometertjes omlopen ten Noorden van Saint Quentin.
Daar vind je Le souterrain de Lesdins. Dat is een ondergronds kanaal door de heuvels.
Je mag niet op eigen motorkracht eronderdoor.
Alle schepen worden aan elkaar vastgekoppeld met daarvoor een sleepboot waarschijnlijk aangedreven op electrique.
Het water is zo helder dat je met een goeje zaklantaarn tot op de bodem kunt kijken. Vreemde vissen die van het donker houden.
Je vaart enkele uren en je bent toch blij als je licht ziet verschijnen.
Maar ja dat is varen he en dat mag niet.
Allee loopt dan nog mar n endje.
Moedig voorwaarts! Hugo en Pleun.
wat een genot om jouw reisverhaal te lezen, ik zie je dan lopen met stok en knapzak, wat de Franse taal betreft, je kunt het proberen met Papa fumes une pipe, of is het nou un pipe.
Lastig maar jij komt er wel, je lach spreekt boekdelen. Gr van Lucy en Kees
Op woensdag ochtend hadden we het altijd over onze honden,
mijn vraag is,mis je Lola al.
Groeten Kees en Lucy