De twaalfde week
24 juni 2015 - Carrión de los Condes, Spanje
En al weer een week voorbij. Het gaat nu opeens ontzettend snel, over tweeënhalve week ben ik al in Santiago. De vrije dag in Burgos was heerlijk, een prettig hotel, vlakbij de kathedraal. Burgos is echt een heerlijke stad, boordevol terassen, boordevol kakelende Spanjaarden. Ik heb me er uitstekend vermaakt. Het weer was ook prachtig, dat hielp mee. Toen ik zondag vertrok was het warm en zeer zonnig. maandagavond begon het te onweren en hebben we even regen gehad maar dat viel nog wel mee. De volgende dag was bewolkt en heb ik wat spetters regen gevoeld maar te weinig om nat van te worden. Aan het eind van de ochtend klaarde het op en begon e zon te schijnen en was het al snel weer erg heet. Ik heb mijn schema maar een beetje naar het weer aangepast. In de ochtend start ik om half zeven uiterlijk. Ik ga zonder ontbijt lopen maar stop bij het eerste dorp om daar te ontbijten. Dan heb ik er al vast maar wat km op zitten. Ik heb nu een paar korte routes gehad dus was ik elke dag rond het middaguur op mijn plaats van bestemming. Dat geeft je een lekkere lange middag en tijd om rond te kijken. Er wordt wat afgekletst op de Camino. Ik kom al snel in zo'n dorp wat bekenden tegen en dan ga je maar weer een terassje op zoeken om bij te praten. Tijdens het lopen zie ik niet zoveel mensen, ik loop graag alleen en een enkele keer loop ik even te praten met een andere loper. De meeste mensen respecteren wel dat je alleen wil lopen en laten je dan ook met rust. Er lopen opvallend veel lopers uit het oosten mee, Japanners, Filipijnen en Koreanen. AArdige mensen, zeer hoffelijk met kleine buiginkjes en zo. Ze gaan volledig hun eigen gang. Prima natuurlijk, idereen loopt zijn eigen Camino. Of je nou achteruit wil lopen, kruipen, een stuk met auto, bus of taxi, het is helemaal aan jou. Jammer dat de oosterlingen ook op de slaapzalen hun eigen gang gaan. Dat betekent wekkers die om half zes afgaan, gerommel, licht aan, geklets etc. Vreselijk is dat, ze trekken zich niets van de slapende medemensen aan.
Zondag kom ik al in Leon aan en heb ik weer een dag vrij. Via Booking.com heb ik een hotel gehuurd voor twee nachten omdat je niet langer dan een nacht in een herberg mag blijven. Dat kunnen ze controleren met de stempel die elke herberg aan je geeft in je Caminopaspoort. De herbergen wisselen van kwaliteit. Soms heb je geluk en zit je in een prima, schone en rustige plaats, soms heb je pech en is het druk en benauwd op zo'n slaapzaal. Van de week lag ik een keer met 40 mensen op een slaapzaal maar ging het heel ged. Een dag eerder had ik op een klein zaaltje met 10 man erg veel last van de oosterlingen. Nouja, het hoort er ook bij
Ik zit nu al zo'n dag of 4 op de Meseta, de hoogvlakte. Er was me veel saaiheid beloofd maar tot op heden vcalt het me reuze mee. Ik heb in Frankrijk in Les Landes gelopen en dat was veel erger dan dit. Misschien komt het nog, misschien blijft het meevallen.
Buen Camino, Paul
Het gaat lekker opschieten! Nog even volhouden. Je bent en blijft stoer en jouw verhalen: het blijft genieten. Ik zie de slaapzaal met Oosterlingen helemaal voor mij :-)
Groeten van Sandra
Go Paul Go dikke kus Marc
Wij deden het ochtendritueel net zoals jij. Heel vroeg beginnen met lopen (uiterlijk 7 uur) zonder ontbijt en na een tijdje lopen ..... café con leche en tostada !!! Man wat lekker was dat altijd, ik heb bij thuiskomst nog maandenlang zo ontbeten (alleen wat later, haha)
En de Koreanen kan ik me uit 2008 ook nog heel goed herinneren, alleen kan ik me niet herinneren dat ze zo luidruchtig waren.
Anyway .... nog een aantal fijne wandeldagen, je boft met dat mooie weer, wij hebben toen heeeeeeel veel regen gehad :-(((
en weer een leuk verhaal ... ga je ook door met schrijven als je weer thuis bent ?ik denk dat we je verhalen anders gaan missen... hou vol je bent er bijna .. fijn te lezen dat je heerlijk aan het genieten bent... toi toi toi weer
Nog een geluk dat jij zo'n goeje slaper bent!
Paul jongen hou vol! Je kan het!
Jeetje, nog maar 2,5 week en dan ben je er! Hou vol tijdens de laatste loodjes. Ik blijf genieten van je verhalen en heb enorme bewondering voor je.
groet, Magda
Wat een uitdagingen.Slapen alsof je in een jeugdherberg zit(een snurker houdt mij al uit de slaap laat staan 40.Je moet dan wel erg moe zijn.Ook nog een blog bijhouden en vragen beantwoorden.Uren in de warmte sjouwen.Ga er maar aan staan.Hulde!!! Ik zou er niet aan moeten denken maar ik ben blij dat ik het van een afstand mag meemaken.Groetjes Aad
Wat een avontuur! en wat red je je goed zeg! Hulde!
Ik wens je alvast goede laatste kilometers!
Marjolein (CA)
We kunnen niet anders dan bewondering voor je hebben. Zeker als we de kaart zien, dan is het bijna niet te geloven, dat je die afstand te voet hebt afgelegd. Geweldig!
Dikke kus van ons
Zo"n 1000 km naar het noordoosten ben jij je laatste stappen aan het maken. Omdat het Spanje is, voelt dat ineens heel dichtbij en zie ik het helemaal voor me! Die slaapzalen lijkt mij grote overwinning, je zult het thuis wel stil gaan vinden;-)
Keep walking, besos Astrid & Johan
Wat ontzettend leuk om je reisverhalen te lezen. En wat n prestatie dat je al zover bent. Zo'n dagje Burgos lijkt mij erg fijn, leuke foto's en het klinkt als een gezellige stadje. Af en toe zulke beloningen moet je jezelf vooral geven, een vrij dagje en een hotelletje!
Succes met de laatste etappe!
Alle goeds, Jiene
Dank voor je update. Blijf genieten! Nog enkele kilometers en je gaat je reis missen. ;-) Hartelijke groet.
Ongelofelijk, wat een prestatie als je zo de afstand bekijkt. Ik heb er nooit aan getwijfeld, maar had geen enkele voorstelling. Zo goed! Ja ggeniet nog even; dit doe je niet snel opnieuw. Nog effe volhouden. Over ruim een week zit ik haast id buurt. Misschien rijd ik wel even door om je aan te moedigen. Maar .. of daar blij mee zal zijn?
In afwachting van nieuwe berichten, lieve groet Annette