1. Home
  2. Reisverhalen
  3. vragen, vragen, vragen, deel twee

vragen, vragen, vragen, deel twee

22 juni 2015 - Belorado, Spanje

FRANKRIJK. Ik heb er geen leuke tijd ghad, 7 weken lang heb ik me er behoorlijk eenzaam gevoeld. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat het niet spreken van het Frans niet helpt om in contact te komen met anderen. Veel pelgrims uit andere landen kwam ik ook niet tegen. Pas in het zuiden kwam ik een Duits meisje tegen en een Iers gezin. Natuurlijk heb ik ook nog leuk contact gehad met Yvee, de Fransman die wel Engels sprak. Naast het taalprobleem merkte ook een zekere afstandelijkheid bij veel Fransen, alsof je niets met je te maken wilden hebben. Dat laatste hoorde ik van anderen hier in Spanje ook. Je ziet veel Fransen ook vooral met elkaar omgaan en geen contact zoeken met de anderstaligen. Kortom, het is niet het land waar ik iets op tegen heb maar de mensen die er wonen. Ook hier zijn natuurlijk uitzonderingen bij.
WAT MIS IK VAN THUIS EN WAT NIET. Een lastige vraag. Natuurlijk op de eerste plaats Peter en de hond en vrienden. Wat ik verder mis is de vanzelfsprekendheid, wakker worden in je eigen bed de omgang met anderen, de stad, je eigen eten koken, Hollandse happen als haring of een bitterbal. Tegelijkertijd mis ik die vanzelfsprekendheid ook weer niet. Dat ik hier, zo'n 1800km van huis, al drie maanden uit een rugzak van 35 liter leef en eigenlijk niets te kort kom. Wel zou ik graag eens wat leuke kleren willen dragen en niet alleen dat snedrogende gemaksgoed. Daarnaast ziet het er ook nog eens niet uit, heren en dames wandelkledingontwerpers, doe er eens wat aan, maak eens wat kleurrijks wat toch comfortabel en sneldrogend is. Er zal vast nog wel een uitgebreider antwoord mogelijk zijn maar op dit moment schiet me niets te binnen.

Buen Camino, Paul

 

9 Reacties

  1. Pleun en Huug:
    22 juni 2015
    Je hebt volstrekt gelijk met je smeekbede aan wandelcostumiers.Huug en ik hebben ze altijd in 1 hokje gestopt van geitenharensokkenlopers die uitsluitend zonnebloempitten eten. Zonder ons te realiseren dat al die verschillende soorten mensen geen enkele keus hebben. Hoe kortzichtig van ons!
    Wij sterven van de hitte, heb me gisteren op de Zondagsmarkt een Panama aangeschaft. Dit schrijf ik om jou de ogen uit te steken. Jij hebt vast zo'n pet met een muskietennetje in je nek.
    Dank voor alle informatie, dat was zeer leerzaam.
    Au revoir, cher ami y hasto pronto! Pleun en Huug.
  2. Henny wijnschenk:
    22 juni 2015
    Lieve Paul wij missen jou ook hoor nog een paar weken even vol houden je bent nu in Spanje en dat is fijn mooie omgevingen lieve mensen en lekker weer en lekker eten natuurlijk je bent een topper liefs van Peter en Henny xxx
  3. Marga & Aad:
    22 juni 2015
    Lieve Paul, wat een kanjer ben je toch en wat vertel je ons je verhalen beeldend! Ieder keer weer genieten!
    En ach joh, wat maakt het uit wat je aan hebt, er wordt toch alleen maar naar je knappe kop gekeken!

    Knuffel, Aad en Marga
  4. Petra Bouwmeester:
    22 juni 2015
    Heyyy lieve Paultje... ik vind het zo vreselijk knap van .. moet je kijken hoever je al bent .. nog maar een klein stukje en je bent er .. weinig mensen die je het nadoen hoor...en wat je kleding betreft ... als je weer thuis bent komt dat vast weer goed . .. jou staat alles ( duhhh :) )..zelfs dat sneldrogend spul ( denk ik ) ... weer een gezellige..gezonde en goede wandeldagen toegewenst .. knuf peet
  5. Joke Baars:
    22 juni 2015
    Leuk al die antwoorden, maar het roept toch ook weer veel vragen op. Die wachten overigens wel tot een borrel met bitterbal in de kroeg. Ik ben blij voor je dat je niet Frankrijk als laatste doorloopt, want het ziet er wel erg gezellig uit in Spanje. Andersom zou vreselijk zijn. Ga zo door, ben nieuwsgierig naar je. By the way, volgens mij wacht er nog een knalroze bloes op je in Santiago! Kus
  6. Ada:
    22 juni 2015
    Paul, ik vind het extra knap dat je bent door gelopen in Frankrijk. Ik heb altijd nog een beetje spijtgevoelens dat ik Frankrijk niet heb gehaald maar na jouw verhaal is dat over. Spanje was fantastisch en dat lees ik ook uit jouw verhaal.
    Op naar Santiago!!!
  7. Astrid en peter:
    23 juni 2015
    De tocht heeft toch wat van 'eerst het zuur, dan het zoet' (eerst Frankrijk bedoel ik...) en Frankrijk is erg groot, dus je hebt wel doorgezet, pfff! Heel veel succes met de laatste loodjes!
    We zullen Daan doorgeven dat er nog wat te ontwerpen valt voor backpackers-kringen...
    Xx
  8. Karl Ulrich:
    23 juni 2015
    Hoi Paul,
    Nog even doorzetten met die kleding,persoonlijk vind ik het wel prettig dat ik je niet in die afritsbroek en met die stokken zie, aan de andere kant zou je als je de kans kreeg gelijk van die hawai shirts of grote blommotievenshirts aandoen en dat is Paul!
    Af en toe als ik hier op het strand lig en aan je denk voel ik me wat schuldig, het lijkt dan heel erg in de buurt waar je loopt.
    Volgende keer als je hem weer loopt moet je stroopwafels meenemen voor die Fransen zullen ze wel net zo lekker als die Spanjaarden hier. Ik ben bang dat Henk van café Amsterdam dood is, heb hem niet meer gezien sinds ik hier ben, ga het morgen aan zijn zoon vragen.
    Ik vind het wel ongelofelijk met hoeveel gemak je je door deze tocht heenbangert, veel doorzettingsvermogen en verdiende biertjes gewenst.
    Karl
    S voor di Fransen
  9. Toke:
    23 juni 2015
    He Paulus,
    Wat fijn dat je nu lekker op je gemakje door het spaanse land kan wandelen. Wat zal jij afgetraind terugkomen Ik ben nu al benieuwd. En Joke heeft gelijk; er zal een vreselijke felroze bloes voor je zijn bij aankomst. Met alle wensen van de collega's erop. En belofte maakt schuld he? Aantrekken en een foto sturen:)
    Eerst nog even goed genieten van het laatste stuk. Voor je het weet is het voorbij.
    Goodluck!!